ကုေဋ ရွစ္ဆယ္ သူေဌးသား အေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္တို ့ ေတြ ငယ္ငယ္ေလး ထဲက သင္ခဲ့ ၾကဖူးတယ္ ။ ငယ္စဥ္က ပညာ မသင္ခဲ့လို ့ မိဘေတြ ဆံုးသြားေတာ့ သူမ်ားေတြ လိမ္ညာတာ ခံရျပီး ဆင္းရဲသြားတဲ့ သူေဌးသား ေလးအေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္တို ့ ေတြအားလံုး ၾကားဖူးခဲ့ ၾကတယ္ ။ တသက္လံုး သံုးမကုန္ ေအာင္ စည္းစိမ္ေတြ ရွိရဲ ့နဲ ့ ခြက္လက္ဆြဲျပီး ေတာင္းစားရတဲ့ ဘဝကို ေရာက္ခဲ့ ရတဲ့ သူေဌးသားေလး အေၾကာင္းဟာ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ေတြ အတြက္ ပညာတတ္ ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားဖို ့ သင္ခန္းစာ ယူစရာ နမူနာ တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့တယ္ ။
ကုေဋ ရွစ္ဆယ္ သူေဌးသား အေၾကာင္း နဲ ့ ပတ္သက္ျပီး ကၽြန္ေတာ့္ ဘဝမွာ အမွတ္တရ အျဖစ္ ၂ ခု ရွိခဲ့တယ္ ။ ဒီ post ေရး ျဖစ္တာ ကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၇ ႏွစ္ ေက်ာ္ ေလာက္က ပထမ အမွတ္တရ အျဖစ္ ေလးေၾကာင့္ ေရးျဖစ္တာပါ ။ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ အဲဒီ အမွတ္တရ အျဖစ္အပ်က္ ေလးကေတာ့ တာရာမင္းေဝ ရဲ ့ လံုးခ်င္း ဝတၳဳ တစ္အုပ္ဖတ္မိ တာကေန စခဲ့ တာပါ ။ လံုးခ်င္း ဝတၳဳရဲ ့ နာမည္ကို ကၽြန္ေတာ္မမွတ္ မိေတာ့သလို ၊ ဖတ္မိတဲ့ စာသား အတိအက် ကိုလဲ ကၽြန္ေတာ္ မမွတ္မိေတာ့ ပါဘူး ။
ကၽြန္ေတာ္ မွတ္မိတာကေတာ့ အဲဒီ စာအုပ္ ဖတ္ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ ေလးထဲက အၾကိမ္ေပါင္း မ်ားစြာ ၾကားဖူးခဲ့တဲ့ ကုေဋ ရွစ္ဆယ္ သူေဌးသား အေၾကာင္းကေနျပီး ပညာတတ္ ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားဖို ့ အျပင္ အရင္တုန္းက သတိမျပဳ မိခဲ့တဲ့ အျခား သင္ခန္းစာ ယူစရာ ေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနတယ္ ဆိုတာကို ေတြ ့ခဲ့ရတယ္ ။
ဝတၳဳ ထဲမွာေတာ့ ကုေဋ ရွစ္ဆယ္ သူေဌးသား အေၾကာင္း ထဲကေနျပီး ကၽြန္ေတာ္ အရင္က တစ္ခါမွ သတိမထားမိ ခဲ့တဲ့ အခ်က္ ၂ ခ်က္ကို ခပ္တိုတို ေလးပဲ ေရးထားတာ ျဖစ္ေပမဲ့ အဲဒီ စာေၾကာင္း တိုတို ေလးေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေတြးစရာေတြ ၊ သင္ခန္းစာ ယူစရာေတြ အမ်ားၾကီး ေပးခဲ့တယ္ ။
ပထမ အခ်က္က ကုေဋ ရွစ္ဆယ္ သူေဌးသားဟာ ပညာကို မသင္ခ်င္ခဲ့ဘူး ဆိုေပမဲ့ သူ ပညာမသင္ ျဖစ္ခဲ့တာ သူတစ္ေယာက္ ထဲရဲ ့ အျပစ္လား ။ အျခား သူေတြမွာ လံုးဝ တာဝန္ မရွိေတာ့ဘူးလား ။ သူ ့ရဲ ့ အုပ္ထိန္းသူေတြ ကေရာ တာဝန္ ေက်ခဲ့ ၾကရဲ ့ လား ။
ဒုတိယ အခ်က္က သူပိုင္ဆိုင္ သမွ် အားလံုး လူလိမ္ ခံရျပီး ဆင္းရဲ သြားေပမဲ့ ဘာမွ လုပ္မစား တတ္တဲ့ သူေဌးသားေဟာင္းက ခိုးမစားဘူး ၊ လုမစားဘူး ။ ရိုးရိုးသားသား ခြက္လက္ စြဲျပီး ေတာင္းစားတယ္ ။ အဲဒါကို နင္သာ လူမိုက္ ဒုစရိုက္ ဆိုျပီး ဝိုင္းဝန္း ရိုက္ႏွက္ ေလွာင္ေျပာင္ ၾကတယ္ ။ တကယ့္ ဒုစရိုက္ သမား အစစ္ေတြက ဘယ္သူေတြလဲ ။ သူညံ့လို ့ သူခံရတယ္ ဆိုေပမဲ့ သူ ့ကို လိမ္ညာစားခဲ့ ၾကတဲ့ သူေတြ မွာအျပစ္ လံုးဝ မရွိေတာ့ ဘူးလား ။
လက္ရွိ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ႏိုင္ငံဟာ ကုေဋ ရွစ္ဆယ္ သူေဌးသားေတြ ေနတဲ့ ႏိုင္ငံပါ ။ အေပၚက အခ်က္ ၂ ခ်က္မွာ ပါတဲ့ ေမးခြန္း ထုတ္စရာ လက္တဆုပ္စာ လူနည္းစု ကလြဲျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံက ျပည္သူေတြ အားလံုးဟာ တကယ့္ ကုေဋ ရွစ္ဆယ္ သူေဌးသားေတြပါ ။ ကၽြန္ေတာ္ တို ့ေတြဟာ ပညာ မတတ္ သူေတြနဲ ့ ၊ ပညာ မရွိ သူေတြပါ ။ အလြတ္က်က္ စနစ္နဲ ့သင္ခဲ့ရတဲ့ ပညာ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက ဘယ္ေနရာမွာမွ သံုးလို ့ မရဘူး ။ လက္ေတြ ့မွာ တကယ္ အသံုးျပဳလို ့ ရတဲ့ ဘာသာရပ္ကို လက္ခ်ိဳး ရီရင္ လက္ တစ္ဖက္မွာ ရွိတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြ မျပည့္ဘူး ။ ရထားတဲ့ ဘြဲ ့လက္မွတ္ကို ဘယ္သူမွ အသိအမွတ္ မျပဳေတာ့ ပညာေတြ သင္ျပီး ပညာမရွိ သူေတြ ျဖစ္ေန ၾကရတယ္ ။ သင္ထားတဲ့ ပညာေတြ သံုးမရတာ ၊ ရထားတဲ့ ဘြဲ ့ လက္မွတ္ေတြ အသိအမွတ္ အျပဳမခံ ရတာေတြေၾကာင့္ ပညာေတြ သင္ခဲ့ေပမဲ့ ပညာမရွိ သူေတြျဖစ္ျပီး ျပည္တြင္း ျပည္ပမွာ ရရာအလုပ္နဲ ့ ကၽြန္သာသာ ရုန္းကန္ ေနၾကရတယ္ ။
အခုလက္ရွိ မ်ိဳးဆက္ အေျခအေန ကေတာ့ အဲဒီလို ပညာေရး ကိုေတာင္ မသင္ႏိုင္တဲ့ သူေတြ မ်ားမ်ားလာတယ္ ။ အေျခအေန အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ပညာမသင္ႏို္င္ပဲ ၾကံဳရာ က်ပန္း အလုပ္ လုပ္ေနၾကရတဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ ကေလးငယ္ ေတြမ်ားမ်ား လာတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ႏိုင္ငံမွာ မ်ိဳးဆက္ေပါင္းမ်ားစြာ ပညာမသင္ ႏိုင္တာ ၊ ပညာေတြ သင္ျပီး ပညာမရွိ သူေတြ ျဖစ္ေနရ တာေတြနဲ ့ ပတ္သက္ျပီး ဘယ္တာဝန္ ရွိသူကမွ ၊ ဘယ္တုန္းကမွ တာဝန္ခံ ခဲ့တာမရွိဘူး ။ အျပစ္ေတြ အားလံုး အတြက္ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ပဲ ျပန္ လက္ညွိဳးအထိုး ခံရတယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ ေတြ အားလံုးဟာ ေနာင္မ်ိဳးဆက္ မ်ားစြာထိ စားမကုန္ေအာင္ ခ်မ္းသာ ၾကတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ႏိုင္ငံမွာ ေျမေပၚ ေျမေအာက္ သဘာဝ သယံဇာတေတြ အမ်ားၾကီး ရွိတယ္ ။ ေရထြက္ ကုန္ ပစၥည္း ၊ စိုက္ပ်ိဳး ေရးထြက္ ကုန္ ပစၥည္း ေတြကလဲ ျပည္ပ ကို တင္ပို ့ ႏိုင္ေလာက္တဲ့ အထိ ေပါမ်ားတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ေတြရဲ ့ ပိုင္ဆိုင္မွ ုေတြကို လူတစ္စုက လက္ဝါးၾကီး အုပ္ျပီး နည္းမ်ိဳးစံု နဲ ့ သူတို ့ ပိုင္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနၾကတယ္ ။ သူတို ့ တေတြ တစ္ေန ့ ထက္ တစ္ေန ့ ပိုပို ခ်မ္းသာေန ၾကေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို ့ေတြ ကေတာ့ တစ္ေန ့ ထက္ တစ္ေန ့ ပိုပို ဆင္းရဲလာတယ္ ။ ရိုးရိုး သားသား ၊ ၾကိဳးၾကိဳး စားစား ရုန္းကန္ ရင္းနဲ ့ တစ္ေန ့စာ ဝမ္းစာအတြက္ အဆင္ေျပတဲ့ လုပ္အားခ ႏွဳန္း ေတြရဖို ့ အတြက္ေတာင္ ေတာင္းပန္ ေနၾကရတဲ့ အေျခအေန မွာ ကၽြန္ေတာ္တို ့ တေတြသာ လူမိုက္ေတြ ၊ ဒုစရိုက္ သမားေတြလို ့ အျပစ္ေျပာ ခံ ေန ၾကရတယ္ ။
မၾကာေတာ့တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ျပတ္ျပတ္ သားသား ဆံုးျဖတ္ရမွာ ရွိတယ္ ။ တာဝန္ မခံရဲတဲ့ ၊ တာဝန္ ေက်ပြန္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ တာဝန္ရွိ သူေတြက အျပစ္ရွိ သမွ် ကၽြန္ေတာ္ တို ့ကို လက္ညွိဳးထိုး ျပီး အ ျပစ္ ပံုခ်ေနတာကို ဆက္ခံေန မွာလား ၊ အဲဒီ သူေတြကို တာဝန္ခံ ရဲတဲ့ ၊ တာဝန္ ေက်ပြန္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ သူေတြနဲ ့ အစားထိုး မွာလား ? လူလိမ္ေတြက ခ်မ္းသာျပီး ၊ ကၽြန္ေတာ္တို ့ ကုေဋ ရွစ္ဆယ္ သူေဌးသား ေတြက ဝမ္းစာအတြက္ ေတာင္းရမ္း စားေသာက္ ေနရတဲ့ ဒီ အေျခအေန အတိုင္း ဆက္သြားမွာလား ၊ ဒီ စနစ္ ၾကီးကို ေျပာင္းလဲ ဖို ့ ၾကိဳးစားမွာလား ?
မၾကာခင္ က်င္းပမဲ့ ေရြ းေကာက္ပြဲမွာ ကိုယ့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကို အေကာင္ အထည္ ေဖာ္ေပး ႏိုင္တဲ့ ပါတီကို ေရြးခ်ယ္ ပါ ။ မဲ ေပး ၾက ပါ ။ ။
No comments:
Post a Comment