ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္စရာပါ

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ ့ ေကာင္းမွန္းမသိ ဆိုးမွန္းမသိတဲ့ အက်င့္ တစ္ခုက ကိုယ္လုပ္ခ်င္ တာဆို ျဖစ္ႏိုင္ မျဖစ္ႏိုင္ အသာထား လုပ္ႏိုင္ သေလာက္ လုပ္ၾကည့္ လိုက္ရမွ ။ လုပ္ျပီးေတာ့မွ ကိုယ္ရည္မွန္း ထားသလို ျဖစ္မလာ ရင္ေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိတယ္ ။ တစ္ခါတစ္ေလလဲ ေဒါသ ထြက္မိတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္လုပ္ခ်င္ တာေတြကို လုပ္ဖို ့ ေပးဆပ္လိုက္ ရတာေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာင္တရ မေနဘူး ။

ကုန္သြားတဲ့ အခ်ိန္ေတြ ကိုလဲ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ျပီး ႏွေျမာ မေနဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ခ်င္တဲ့ အရာေတြကို လုပ္လို ့ ကုန္ဆံုးသြားတဲ့ အခ်ိန္ေတြဟာ အလကား ျဖဳန္းတီးလိုက္တဲ့ အခ်ိန္ေတြ မဟုတ္ဘူး ။ ၾကိဳးစားၾကည့္လို ့ ဘာမွျဖစ္မလာ တာဟာ အ႐ႈံးမဟုတ္ဘူး ။ အခ်ိန္ေတြ လြန္သြားျပီးမွ ငါၾကိဳးစား ၾကည့္ခဲ့မိရင္ အေကာင္းသား ဆိုတဲ့ ေနာင္တ ရေနျခင္း ကသာ တကယ့္ ႐ံႈးနိမ့္ျခင္း ျဖစ္တယ္ ။

ၾကိဳးစား အားထုတ္မႈ တစ္ခုရဲ ့ ေအာင္ျမင္မႈ ဆိုတာက ကိုယ့္ရဲ ့ ရည္မွန္းခ်က္ ေပၚမွာသာ မူတည္ တာပါ ။ အေျပးျပိဳင္ပြဲ တစ္ခုကို အေတြ ့အၾကံဳ႐ွိ ႐ံုဆိုတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ ့ ဝင္ျပိဳင္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ အတြက္ တာက စထြက္တာနဲ ့ သူ ့ရဲ ့ ရည္မွန္းခ်က္ ျပည့္ေနပါျပီး ။ ပန္းတိုင္ကို ေရာက္တဲ့ အထိ မေျပးႏိုင္ ရင္ေတာင္ သူရဲ ့ ၾကိဳးစားမႈဟာ ေအာင္ျမင္ ေနပါျပီး ။ ပန္းတိုင္ကို ေရာက္တဲ့ အထိ ေျပးႏိုင္ရမယ္ ဆိုတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ ့ ေျပးတဲ့ သူအတြက္က ေနာက္ဆံုး ကေန ပန္းဝင္လဲ သူဟာ ေအာင္ႏိုင္ သူပါပဲ ။ လူအခ်ိဳ ့ ကို ေက်ာ္ျပီး ပန္းဝင္ ႏိုင္ခဲ့ရင္ေတာ့ စာေမးပြဲမွာ ဂုဏ္ထူး ထြက္သလိုေပါ့ ။

ေ႐ွ ့ဆံုးကို ေရာက္မွ ၊ အရင္ဦးဆံုး လုပ္ႏိုင္မွ ေအာင္ႏိုင္သူ မဟုတ္ပါဘူး ။ ကိုယ့္ရဲ ့ ၾကိဳးစား အားထုတ္မႈ တစ္ခုဟာ လူအမ်ားက ေအာင္ႏိုင္ သူလို ့ သတ္မွတ္ထားတဲ့ စံေတြ ျပည့္မွ ေအာင္ျမင္တာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ ေအာင္ျမင္တာလား ၊ ႐ံႈးနိမ့္တာလား ဆိုတာ ကိုယ့္ရဲ ့ ရည္မွန္းခ်က္ အတိုင္းအတာနဲ ့ပဲ ဆံုးျဖတ္ရမွာပါ ။ ေနာက္ဆံုးက ျဖစ္ေနပါေစ ကိုယ့္ရဲ ့ ရည္မွန္းခ်က္ ျပည့္ရင္ ကိုယ္ဟာ ေအာင္ႏိုင္သူ ပါပဲ ။

“ေလာကၾကီးက ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္စရာ ၾကီးပါ”